familiegoossens

En dan die futen en ganzen, zo mooi’

Info BN/DeStem: Door Patricia de Ryck

Woensdag 10 augustus 2005 - Zeeuws-Vlaanderen wordt vaak geroemd om zijn vergezichten. Het ene haast nog mooier dan het andere, al zit er soms ook wel eens een lelijk obstakel in de weg. We vroegen de lezers om hun mooiste uitzicht en gingen er vervolgens zelf een kijkje nemen.
Axelaar Harry Goossens heeft een fraai uitzicht op het water. (Foto Camile Schelstraete) AXEL – „Zo’n mooi plekje, waar vind je dat tegenwoordig nog? We wonen aan de rand van het water, dichtbij het bos en toch ook midden in de stad. Mensen die bij ons op bezoek komen, zeggen vaak dat dit het mooiste plekje van Axel is. Op den duur ga je dat zelf ook geloven“, vertelt de 82-jarige Harry Goossens. Hij woont sinds 1950 samen met zijn vrouw Jeanne (77) op de Kanaalkade.
Boot
Als je via de voordeur naar de woonkamer loopt, valt één ding meteen op. Het uitzicht. Het is net alsof je op een boot zit, je kijkt zo het water op. Ook vanaf het terras kan de familie Goossens de kreek goed zien.
„We genieten iedere dag weer van dit uitzicht. Ik vind het water fantastisch. Iedere dag is het weer anders. En dan die futen en ganzen. Dat is zo mooi.“
Van oorsprong komt Goossens uit het oosten van Noord-Brabant. Net na de oorlog begint hij bij Staatsbosbeheer in Axel.
„Ik liep stage bij Staatsbosbeheer in Sint Oedenrode en werd hierna naar Zeeuws-Vlaanderen gestuurd. Ik verbleef toen in Zomerlust. In die tijd stonden er zo’n vierhonderd mensen op de wachtlijst voor een huisje. Deze Oostenrijkse woning werd aan ons toegekend. Na de oorlog schonk de Oostenrijkse regering deze huisjes aan Nederland. In Axel staan er twee. Wij hebben dus geluk gehad.“
Op het moment dat Goossens het huis aan de Kanaalkade betrekt, staat het huis op een weiland. Er is nog geen spoortje van beplanting te vinden. Dat is in de jaren wel veranderend. Achter de woning van het echtpaar is in de periode daarna het Axelse bos aangeplant.
Bomen
Als medewerker van Staatsbosbeheer is Goossens hierbij betrokken geweest. Langs de kreek zijn ook bomen gepland, zo verdwijnt het zicht op het water. De bomen staan er jarenlang, totdat steeds meer mensen zeggen dat het jammer is dat je het water niet meer ziet. Goossens besluit ze te kappen. De kreek wordt als zwembad gebruikt. Goossens wijst naar de steigers die nog steeds in het water staan.
„Toen het nieuwe zwembad in gebruik werd genomen, werd de kreek een visvijver. Sinsdien mag er niet meer in gezwommen worden. Daar zijn wij heel blij mee. Als het lekker weer is, wil je toch rustig buiten zitten en dat kon helemaal niet toen de kreek nog dienst deed als zwembad. Het was altijd zo'n herrie in het zwembad. Vroeger zwommen wij er ook vaak met de kinderen. We hoefden nooit te betalen, want we woonden praktisch op het zwembad.“
Oase van rust
„We wonen nu in een oase van rust. Vissers stralen toch een soort rust uit, dat vind ik prachtig. Zelf heb ik nooit gevist. Mijn zoon vroeger wel. Hij kon zo vanuit de slaapkamer zijn hengel in het water werpen.“
De rust bevalt Goossens wel. „Hoe rustiger het is, des te prettiger is het om hier te wonen.“